Παλαιά και Καινή διαθήκη....

Η Παλαιά Διαθήκη προστάζει: «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος». 

Και η Καινή Διαθήκη προστάζει: να στρέφεις και το δεξιό μάγουλο σ’ όποιον σε  χαστουκίζει στο αριστερό.

Δεν υπάρχει καμμιά διαφορά ανάμεσα στις δύο αυτές, φαινομενικά αντίθετες προσταγές: Και οι δύο δεν ενδιαφέρονται καθόλου, αν η εξόρυξη του οφθαλμού ή οδόντος και το ράπισμα είναι δίκαια ή άδικα.

Αυτό όμως- και μόνον αυτό- θα ενδιέφερε απόλυτα τους Έλληνες π.χ. το Σωκράτη, που θα χαρακτήριζε κάθε τι, που «χωρίζεται, δικαιοσύνης», «Πανουργία ού σοφία».

Επομένως, και την άδικη «εκδίκηση» ή την άδικη υποταγή, την αυτοσυντριβή.

Η Εβραϊκή σκέψη δεν έχει ΜΕΤΡΟ, είναι ή του ύψους ή του βάθους: η «εκδίκηση» -μάλλον ανταπόδωση, αφού μπορεί να είναι άδικη- ωμή ή πλήρης και αναιτιολόγητη ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ από κάθε δυνατότητα ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ ….

Τελικά η ιδέα της Δικαιοσύνης και  η ΑΞΙΑ Μέτρο, Καθαρώς Ελληνικά Γνωρίσματα και τα δύο, είναι σύμφωνα προς το ΕΝΣΤΙΚΤΟ Αυτοσυντηρήσεως.

Η άδικη ανταπόδοση και ή άλογη Αυτοεκμηδένιση αποτελούν υπερβολή ή κατάργηση, αντίστοιχα, του ενστίκτου. Και οι δύο είναι ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ, του Εβραϊκού «ανθρώπινου» ψυχισμού…..