Ἡ πορεῖα τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου μόνον ὁμαλή δέν ὑπῆρξεν.

Ἀκόμη καί εἰς τήν δεκαετίαν τοῦ  ’70 ἀντιμετώπησε “σκόπελον”.

 Ὁ ἀποκαλούμενος –ὑπότινῶν–  “Ἐθνάρχης”  ἐπρότεινεν (στόν Κ. Τσάτσο καί στόν Εὐ. Παπανοῦτσο) τήν συμπλησίασιν τῶν ἀλφαβήτων Ἑλληνικοῦ καί Λατινικοῦ, μέστόχον τήν ἀντικατάστασιν τοῦ  πρώτου ἐκ τοῦ δευτέρου, ἀγνωών πώς τό δεύτερον προήρχετο ἐκ τούτου καί δή ἀπό τό ἀλφάβητον τῆς Χαλκίδος!

 Ὡς παράδειγμα δέ ἀναφέρουν τήν Τουρκικήν γλῶσσαν,  καθόσον τίποτα δέν “ἔπαθε” ἀπό τήν υἱοθέτησιν τοῦ Λατινικοῦ ἀλφαβήτου.

 Ὁ Γληνός ὑπῆρξεν ὁ πλέον ἔνθερμος ὑποστηρικτής του ἀλφαβητικοῦ ἐκλατινισμοῦ.

Αἱ ξενόγλωσσοι δέ ἐπιγραφαί–παραμένουσαι ἐπί δέκαετίας ἐν Ἑλλάδι– καλλιεργοῦν ἔδαφος διά τήν ἀντικατάστασιν Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου ἀπό τό Λατινικόν.

Τά δέ Greeklish χρησιμοποιούμενα ἐντόνως σήμερον ἁλώνουν  συντόμως τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν.

Σέ σύσκεψη πού προήδρευε ὁ Πρωθυπουργός (Εβραίος χαζάρος,ελληνόφωνος) Κ. Καραμανλῆς συμμετεῖχεν ὁ Γ. Ράλλης, πρυτάνεις, ἀκαδημαϊκοί καί ὁ βουλευτής Ἐπικρατείας τῆς  Ἐνώσεως Κέντρου Εὐ. Παπανοῦτσος… τό 1964 ὁ ἐμπνευστής τῆς ἐκπαιδευτικῆς  μεταρρύθμησις Γ. Παπανδρέου καθιέρωνε τήν δημοτικήν εἰς ὁλόκληρη τήν ἐκπαίδευσιν.