Δάφνη

Δάφνη (η): Ωραία νύμφη, κόρη του Πηνειού ή του Λάδωνα και της Γης.
Λατρευόταν στην Αρκαδία, όπου την είδε και την ερωτεύτηκε ο θεός Απόλλωνας.
Αυτή, για να αποφύγει το ερωτικό παθός του θεού, μεταμορφώθηκε στον ομώνυμο θάμνο.
Άλλος μύθος λέει ότι ήταν κόρη του μάντη Τειρεσία και της Γης και πως υπηρετούσε σαν μάντισσα στο Ιερό της Μητέρας της, στους Δελφούς.
Όταν την κυνηγούσε ο Απόλλωνας, ζήτησε από τη μητέρα της να την προστατέψει.
Εκείνη άκουσε τις παρακλήσεις της, άνοιξε την αγκαλιά της και την εξαφάνισε.
Στο μέρος που χάθηκε η Δάφνη φύτρωσε ο θάμνος που πήρε τ' όνομά της.
Ο Απόλλωνας, για να παρηγορηθεί, έκοψε ένα κλαδί και στεφάνωσε με αυτό το κεφάλι του.

Από τότε πήρε το επίθετο Δαφναίος.
Άλλος μύθος της Αρκαδίας για τη Δάφνη αναφέρει ότι την ερωτεύτηκε ο γιός του Οινόμαου, του βασιλιά της Πίσας, Λεύκιππος, που, ξέροντας ότι η ωραία νύφη αποφεύγει τους άντρες, ντύθηκε γυναικεία, για να μπορέσει να την πλησιάσει.
Αλλά ο Απόλλωνας, που ζήλεψε, φρόντισε να φανεί ότι ο Λεύκιππος ήταν άντρας: δημιούργησε στις νύμφες την επιθυμία να κολυμπήσουν στον ποταμό Λάδωνα και καθώς ο Λεύκιππος αρνιόταν να γδυθεί, αυτές του έβγαλαν με τη βία τα ρούχατου και όταν είδαν ότι ήταν άντρα, τον σκότωσαν.
Η επικρατέστερη ερμηνεία του μύθου είναι ότι η Δάφνη συμβολίζει τη Νεαρή και Όμορφη Αυγή, που φεύγει μόλις βγεί ο ήλιος (Απόλλωνας) και εξαφανίζεται μόλις την αγκαλιάσει.

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ-ΗΛΙΟΣ

ΑΥΓΗ

ΔΑΦΝΗ