Η Μυθολογία είναι ο προθάλαμος της Ιστορίας
Τό εὐφημεῖν ἀεί εἰς ἀγαθόν ἄγει.


«Τι εστί Θεός; Άνθρωπος αθάνατος. Τι δε Άνθρωπος; Θεός θνητός.».
Ηράκλειτος

Σελίδες

Το οφείλουμε στον Όμηρο… ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ........!

του Δημήτρη Χαλιβελάκη
Είναι αλήθεια ότι η Ελληνική Γλώσσα έχει «αιμοδοτήσει» πάμπολλες γλώσσες του κόσμου και μάλιστα στους τομείς του Λόγου, της Τέχνης και της Επιστήμης. Για το πού οφείλεται αυτός ο πλούτος της Ελληνικής Γλώσσας μας το εξηγεί ο Γιάννης Κορδάτος:

«Η γλωσσολογία έχει διαπιστώσει πως ο κυριότερος παράγοντας που κάνει μία γλώσσα πλούσια είναι ο πολιτισμός του λαού που τη μιλεί. Γι’ αυτό, λαοί που άργησαν να περάσουν σε ανώτερα στάδια εξέλιξης, μαζί με άλλα χαρακτηριστικά της τέτοιας τους στασιμότητας, έχουν και τη γλώσσα τους» («Ιστορία του γλωσσικού ζητήματος», σελ. 11).


Ισπανοί Ευρωβουλευτές, εξάλλου, είχαν ζητήσει να καθιερωθούν τα Ελληνικά ως η επίσημη γλώσσα της Ενωμένης Ευρώπης, υπογραμμίζοντας ότι:

«Το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη, χωρίς την Ελληνική Γλώσσα, είναι σαν να μιλά σ’ έναν τυφλό για χρώματα» (Βλέπε πρακτικά Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Αυτή, λοιπόν, την υπεροχή της Ελληνικής Γλώσσας, φαίνεται, ότι κάποιοι τη «ζήλεψαν». Έτσι, κάποιος γνωστότατος μισέλληνας πολιτικός «σύμμαχης» χώρας φέρεται να έχει πει: «Αν θες να καταστρέψεις τους Έλληνες, χτύπα τους τη Γλώσσα και τον Πολιτισμό τους». Έτσι, λοιπόν, μας προέκυψε, στο πλαίσιο της «ευρωλαγνείας» (;) το Λατινικό Αλφάβητο που θέλουν ν’ αντικαταστήσει το Ελληνικό, όπως αναφέραμε το περασμένο Σάββατο. Ο καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Δ. Μπέσκος αποκαλύπτει:


«Σήμερα φθάσαμε στο σημείο --πράγμα που δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό-- να έχει συνταχθεί και τεθεί σε κυκλοφοράι μελε΄τη για την εισαγωγή της λατινικής γραφής (σε συνδυασμό με τη φωνητική ορθογραφία της ελληνικής) από μέλος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, δηλαδή του τμήματος εκείνου, το οποίο προετοιμάζει αυτούς που θα καθοδηγήσουν στα πρώτα μαθητικά της βήματα τη νεολαία μας. Συνεπώς, ο κίνδυνος δεν είναι κάτι το φανταστικό ή μελλοντικό, αλλά, εν όψει της υπάρχουσας φοράς των πραγμάτων, κάτι που ευρίσκεται σε στάδιο πραγματοποιήσεως» («Η Καθημερινή», 6/3/2002, σελ. 12).

Η Επίτροπος κ. Διαμαντοπούλου πρότεινε ότι μαζί με τα Ελληνικά τα Ελληνόπουλα να μαθαίνουν ως επίσημη γλώσσα και την Αγγλική. Άλλη μορφή «ευρωλαγνείας»;

Ορισμένοι συνάδελφοι πιστεύουν ότι δεν κινδυνεύει η Ελληνική Γλώσσα από όλα αυτά. Να τους ξεφεύγει, άραγε, η γλωσσική «Βαβέλ»; Απόδειξη: Λιγοστεύουν οι ελληνικές επιγραφές και πληθαίνουν οι ξενόγλωσσες σε παντός είδους καταστήματα, σε τίτλους εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, σε ραδιο -τηλεοπτικές σειρές και όχι μόνο. Αλλά και στα κείμενά μας ή στις συνομιλίες μας --κυρίως των νέων-- δεσπόζουσα θέση κατέχουν οι ξένες λέξεις, λες και η Ελληνική Γλώσσα «αδυνατεί» ν’ αποδώσει με ακρίβεια τη σκέψη μας.

Φρονώ, λοιπόν, ότι έχουν χρέος Βουλή, Ακαδημία Αθηνών, Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία, οι ενώσεις λογοτεχνών και δημοσιογράφων, αλλά και κάθε άλλος φορέας Λόγου, Τέχνης και Επιστήμης, να βρουν τρόπους πιο αποτελεσματικής υπεράσπισης της Ελληνικής Γλώσσας. Άλλωστε, αυτό, ας μην ξεχνάμε, το οφείλουμε στον Όμηρο…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου