Όλες οι σημαντικές για την οικογένεια στιγμές, από την είσοδο της νύφης στον οίκο του συζύγου μέχρι και του θανάτου τών γεναρχών, «αφ' Εστίας» άρχιζαν. Στον βωμό της απετίθεντο οι πρώτες ευκτήριες προσφορές και θυσίες της οικογένειας, σ' αυτήν τα γεννώμενα τέκνα και με περιφορά τους περί αυτόν, με την τελετή των «αμφιδρομίων» τη δέκατη ημέρα απο τη γέννηση τους τα ονομάτιζαν (Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα) θέτοντας τα υπό την προστασία της πρεσβυγενούς θεάς, κόρης του Κρόνου και της Ρέας και αδελφής του Διός.
Η ονομασία (βάπτιση) του βλαστού (αγοριού η κοριτσιού) ελάμβανε πανηγυρικό χαρακτήρα. Προσκαλούνταν συγγενείς και φίλοι με δώρα και λευκές λαμπάδες, λευκοφορούντες, όπως και οι γονείς.
Ενώπιον τω ιερέως του Διός του Τελείου, που έψαλλε καθιερωμένες ευχές, ενώ ο πατέρας αλείφοντας το νεοελθόν στο φώς του ήλιου τέκνο του με λάδι απο «ελαίαν μορίαν» -δηλαδή προερχόμενο απο τις ιερές εληές της Αθηνάς, το περιέφερε τρείς φορές γύρω από τον βωμό της Εστίας εκφωνώντας το όνομα του, και αφού έρριχνε μικρό βόστρυχο απο τα μαλλάκια του παιδιού στο εξαγνιστικό και ζωοποιό, (από τον ουρανό μεταφερθέν κατά την πιστή τους) ιερό πύρ της Εστίας το «εκάθαρε» εμβαπτίζοντας το μέσα σε ειδικό αμφορέα (κολυμπήθρα), που περιείχε χλιαρό νερό, φερμένο από την «Κρήνη της Καλλιρρόης». Ακολουθούσε εορταστικό γεύμα στο «αίθριο» της οικίας πλησίον του βωμού του Έρκειου Διός (έρκος =προστάτης).
[Το βάπτισμα πανάρχαιος Ελληνικός συμβολικός θεσμός δεν έχει αναφερθεί σε άλλους λαούς, οι Εβραίοι είχαν και έχουν την περιτομή όπου έχουν υιοθετήσει και στο Ισλάμ.
Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα
Τα ονόματα, που επέλεγαν για τα παιδιά τους οι γονείς, εξέφραζαν είτε τη συνέχεια της οικογενειακής παραδόσεως (π.χ. Ξάνθιππος, πατέρας και γιός του Περικλή) είτε την ευλάβεια και ευγνωμοσύνη τους προς τους θεούς (με κατάληξη -δώρος, -δότος, -γένης, κλής, -κυδίδης) είτε την ευχή και την προσδοκία τους να γίνουν στη ζωή τους αυτό, που υποδήλωνε η και υπαινισσόταν το όνομα (π.χ. Πολύβιος, Αλκιβιάδης, Αλέξανδρος=ανίκητος)
Αρσενικά
-Διό: Διόδωρος, Αθηνόδωρος, Θεώδορος, Ερμόδωρος, Απολλόδωρος, Διόδοτος, Ζινόδοτος, Κηφισόδοτος, Αθηνόδοτος, Διογένης, Ερμογένης, Αθηνογένης, -Ηρα: Ηρακλής, Διοκλής, Θεοκλής, Θεμιστοκλής, Αριστοκλής,
-Αριστο: Αριστοτέλης, Αριστοφάνης, Αριστόβουλος, Αρίσταρχος, -Αρχω: Αρχέστρατος, Αρχέλαος, Αρχιμήδης, Αρχίδαμος, -Ανάσσω: Αναξαγόρας, Αναξιμένης, Αναξίμανδρος, Αστυάναξ, -Αλκη: Αλκιβιάδης, Αλκίφρων, Αλκιδάμας, Αλκίνοος, Αλκαμένης, Αλκμαίων, -Άγω: Αγησίλαος, Αγησίπολις, Αγησίστρατος, Αστυάγης, Θεάγης, Αγήνωρ, -Ανήρ: Ανδροκλής, Ανδρόνικος, Τέρπανδρος, Λύσανδρος, Ανδρέας, -Αγορά: Αγοράκριτος, Αρισταγόρας, Πρωταγόρας, Διαγόρας, Πυθαγόρας, -Δήμος: Δημοσθένης, Δημόκριτος, Δημοφών, Δημόνικος, Δημόφαντος, Δημόδοκος, Δαμοκλής, -Ευθύς: Ευθύφρων, Ευθύδημος,
-Ευ: Ευθύβουλος, Ευθυκλής, Εύβουλος, Εύδοξος, Εύμολπος, Εύπολις, Ευκράτης, Ευήμερος, Ευδαίμων, Ευστράτιος, -Θεός: Θεόφιλος, Θεόκριτος, Θεαίτιτος, Θεόδοτος, Θεόπομπος, Θεόδωρος, -Ίππος: Ιππόλυτος, Ιπποκράτης, Φίλιππος, Ξάνθιππος, Μελάνιππος, -Είδος: Αριστείδης, Ανδροκλείδης, Λεωνίδας, Πελοπίδας, Ευμολπίδης, -Κρατώ: Σωκράτης, Λαοκράτης, Αριστοκράτης, Ερμοκράτης, -Κρίνω: Κριτόβουλος, Κριτόλαος, Κρίτων, Θεόκριτος, -Κλέος: Κλεόβουλος, Κλεόνικος, Κλέων, Περικλής, Φιλοκλής, Αριστοκλής, Κλεανδρίδας, Πάτροκλος, -Κύδος: Θουκυδίδης, Φερεκύδης, Κυδαθηναίος, -Λαος: Λαομέδων, Λαόνικος, Χαρίλαος, Αγησίλαος, Μενέλαος, -Λύκη: Λυκάων, Λυκούργος, Λυκόφρων, Λυκομήδης, -Λύω: Λύσανδρος, Λυσίμαχος, Λυσίστρατος, -Μεδέω: Αλκιμέδων, Λυκομήδης, Λαομέδων, Παλαμήδης, -Νικώ: Νικόλαος, Νικίας, Νίκανδρος, Νικάνωρ, Νικόστρατος, -Ξένος: Ξενοφών, Ξενοκράτης, Ξενοφάνης, Αριστόξενος, -Τιμώ: Τιμολέων, Τιμόθεος, Τιμαγένης, Τιμοκράτης, -Φιλώ: Φιλόλαος, Φιλοποίμην, Φιλοκλής, Φιλάρετος, Φιλοστρατος, Φιλόδημος.
Θηλυκά
Ζηνοβία, Ηροφίλη, Θεοδόρα, Θεανώ, Κλεονίκη, Διοτίμα, Μαρέα, Μελισσάνθη, Οινώνη, Χαρίκλεια, Λαοδίκη, Αίγλη, Αίθρα, Άλκηστις, Αρετή, Αρίστη, Αμυμώνη, Αυρα, Άντεια, Ανθή, Αυγή, Ασπασία, Δαναη, Διώνη, Ζηναϊς, Ζηνόθεμις, Ελένη, Ερασμία, Εριφύλη, Ευάνδη, Ευανθία, Ζωή, Ήβη, Ηλιάνα, Ηλέκτρα, Ησιόνη, Θελξίνοη, Θάλεια, Θέμις, Θάμυρις, Θεώνη, Ιόλη, Ιάνθη, Ιλάειρα, Ίρις, Ισμήνη, Ιφιγένεια, Καλλισθένη, Κλειώ, Λήδα, Λητώ, Λιγύα, Λυκία, Λιδύα, Μύρρα, Μυρτίς, Μελίσσα, Μυρσίνη, Νεφέλη, Νιόβη, Ναυσικά, Οινάνθη, Ολυμπιάς, Ρόδη, Σαπφώ, Σεμέλη, Υακίνθη, Φαίδρα, Φιλία, Φιλησία, Φοίβη, Χάρις κλπ.
Ήρα (=η Αέρινη),
Αφροδίτη(=η αναδυθείσα από τους αφρούς),
Αθηνά (=η θεία νοεί),
Άρτεμις (=η κρατερή),
Δημήτηρ (Δη=Γή μητέρα),
Εστία (=η κομίσασα το ιερό ουράνιο φώς στη γη),
Μαρέα (=μητέρα Ρέα) όχι Μαρία
Ελένη (=η κόρη του Ήλιου)
[Με την επιλογί του ονόματος εξέφραζαν και την ευχή για κάτι σπουδέο και υψηλό!].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου