Η Μυθολογία είναι ο προθάλαμος της Ιστορίας
Τό εὐφημεῖν ἀεί εἰς ἀγαθόν ἄγει.


«Τι εστί Θεός; Άνθρωπος αθάνατος. Τι δε Άνθρωπος; Θεός θνητός.».
Ηράκλειτος

Σελίδες

Tά Ἑλληνομουσεῖα ἐδίδαξαν τους Έλληνες στην σκλαβιά των Τουρκομογγόλων…Και οὐδέποτε τά κρυφά σχολειά…!!!

 Οὐδέν δημόσιον ἤ ἰδιωτικόν ἔγγραφον –κατά τήν μελέτην τῆς Επαναστάσεως τοῦ 1821– ἀναφέρεται εἰς τό κρυφό Σχολειό.

Οὐδέποτε ἤκουσαν διά τά Ἑλληνομουσεῖα;  Σχολάς δηλαδή μορφώσεως κατά τούς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας.

 Κατά τό μέσον τοῦ 16ου αἰῶνος εἰς  Ἑλληνομουσεῖον Θεσσαλονίκης ἐδίδαξεν ὁ Ἀθανάσιος ὁ Πάριος. Εἰς Ἀμπελάκια τό1780 διευθυντής ἦτο ὁ Ἰωανᾶς Σπαρμιώτης καί κατόπιν ὁ Γρηγόριος Κωνσταντᾶς.


 Ἐπίσης οὕτω ἐκαλεῖτο ἡ Σχολή Ζαγορᾶς ἀνακαινισθεῖσα ὑπό τοῦ ἐξορίστου Πατριάρχου Καλλινίκου Δ’ πλουτισθεῖσα δέ διά τῶν πολυτίμων ἐκδόσεων, αἵτινες ἐδωρήθησαν ὑπό ἐν  
Ἀμστελοδάμω Ζαγοραίου, μεγαλεμπόρου Ἰωάννου Πρίγγου. Εἰς τήν Σχολήν ταύτην ἐσχολάρχησεν ὁ λογιώτατος Νικόλαος Κασαβέτης καί λέγεται ὅτι ἐκεῖ ἐφοίτησεν ὁ Ρήγας Φεραῖος.

 Εἰς τήν Πάτμον ἐπίσης ἱδρύθη ὑπότοῦ Ἀλεξάνδρου  ΜαυροκορδάτουΠατμιάς Σχολή ἤ τό Ἑλληνομουσεῖον μετά βιβλιοθήκης, πρῶτος δέ διευθυντής αὐτῆς ὑπῆρξεν ὁ Μακάριος Πάτμιος καί μετ΄ αὐτόν ὁ Γεράσιμος Βυζάντιος, Βασίλειος Κουταλιανός, Δανιήλ Κεραμεύς κ.ἄ.

 Παρόμοια ὀνόματα ἔφερε καί ἡ Σχολή Δημητσάνας, ὅπου ἐφοίτησεν ὁ Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε’ καί ὁ Ἐπίσκοπος Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός καί ἡ τῶν Κυδωνιῶν ἱδρυθεῖσα κατά τό1780  (Παλαιός “Ἥλιος”, τόμος 6ος σελίς 752Α (ἀριστερά).

 Eἰς  τήν Κοζάνην ἡ ἱδρυθεῖσα Ἑλληνική σχολή ἐξελίχθη εἰς σημαντικόν κέντρον Ἑλληνικῆς παιδεύσεως. Τό 1676 ἐκδίδει ἐν Ἐνετία “Ἱστορίαν τῶν Ἀθηνῶν”. Tό 1745 ἀνακαινίζεται ἐκ βάθρων, μέ τήν ἐνίσχυσιν τῶν ἐν τῶ  ἐξωτερικῶ  ἐγκατεστημένων Κοζανιτῶν μέ νέαν ὀνομασίαν ‘’Στοά” ὅπου πρῶτος ἐδίδαξεν ὁ Εὐγένιος Βούλγαρης (1746–1750).

Ἐπ΄ολίγον ἐλειτούργησε καί δευτέρα σχολή ἐνῶ τό 1899 θεμελιοῦται τό  Βαλιανδόριον Γυμνάσιον: Ἀρκοῦμαι εἰς τά ἀνωτέρω, ἀφοῦ συμπληρώσω καί τό Ἑλληνομουσεῖο τῶν Ἀγράφων.
Οὐδείς τῶν Ἑλλήνων  ἱερέων ἀναγνωρίζει τήν καταστροφήν τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ πνεύματος –εἰς ὅποιον βαθμόν– ὑπό τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Καί ὅμως, ἐπίδύο χιλιετίας συνεχίζεται  αὕτη ἐπί ἱερῶν χώρων, παραδόσεων, ἐννοιῶν.

 Ἐπιλεκτικά ἀναφέρω τόν ναόν  τῆς ἁγίας Σοφίαςἐπί ἀρχαίου ἱεροῦ– καί τόν ναόν τῆς Παναγίαςἐπί χίλια πεντακόσια ἔτη– ἐντός τοῦ Παρθενῶνος.

 Ἡ κλοπή τῶν παραδόσεων ἐκκινᾶ ἀπό τά “κόλλυβα”, τά “ἐναγίσματα”, τήν “κηραψίαν” καί φθάνει μέχρι τήν κλοπήν  τοῦ σταυροῦ καί τήν γενέθλιον ἑορτήν τοῦ Χριστοῦ.

 Συνεχίζει με την ἔννοιαν τῆς  νηστείας πού ἀναφέρει ἀκόμη καί ὁ Ἀριστοφάνης εἰς τάς Θεσμοφοριαζούσας  (Β’ ἀντιστροφή στ’ 977-989… νηστεύωμεν δέ πάντως…) τήν μεγαλυτέραν  ὅμως  λεηλασίαν ὑπέστησαν αἱ ἔννοιαι:

 Ὁ Δαίμων, π.χ. διά τούς προγόνους μας, ὑπῆρξεν βοηθός=ὑπηρέτης Θεοῦ. (Ὄν παρά φύσιν, μή ἄνθρωπος, μέσον μεταξύ θεοῦ καί θνητοῦ. Βαθύς γνώστης πραγμάτων, ὄντων καί καταστάσεων.
Κατά  Ἡσίοδον ἦσαν 3.000 περιφερόμενοι ἐπ΄ἀγαθῶ ! (Η-5-737Α, Η-11-553Α, Η-15-559 Δ).
 Οὕτω τοῦ Ἑρμοῦ ἐκαλεῖτο Ἑρμαῖος, τοῦ Διός  Διαῖος, καί τοῦ Ἀπόλλωνος Ἀπολλώνιος κ.λπ. Ὑπῆρξε καί μικρός Θεός ὀνόματι” Ἀγαθοδαίμων πού σημαί-νει=ἄγγελος προστάτης.
 Τοῦτον ἐπικαλοῦντο εἰς συμπόσια πίοντες τό τελευταῖον ποτήριον ἐκ καθαροῦ οἴνου καί ἀναφέρωντες: “Ἀγαθός Δαίμων !”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου