Η Μυθολογία είναι ο προθάλαμος της Ιστορίας
Τό εὐφημεῖν ἀεί εἰς ἀγαθόν ἄγει.


«Τι εστί Θεός; Άνθρωπος αθάνατος. Τι δε Άνθρωπος; Θεός θνητός.».
Ηράκλειτος

Σελίδες

“Τά προσόντα τῶν Ἐπισκόπων” και ή μετονομασία τών “περιούσιων”

“Τά προσντα  τν πισκπων”... πο θλει τος “γους” γγάμους, στε νά διαθτουν τήν  ξωθεν καλήν μαρτυραν... καδιά νά ναλάβουν τ... πομνιον!

κτς τοτων  π αώνων γιοποιον φονες, σφαγες, Μασώνους, βάπτιστους.

 Ἀπαιτεται  παρθμησις;

ρχή κάμω απτν “Μγα” Κωνσταντνον στις... βαπτσθει  παρετικο πισκπου πτς νεκρικς κλνης!!

ν συνεχεα ναφρομαι ες  τν Πντιον Πιλάτον πού ἡ Χριστιανική-Κοπτική κκλησα γιοποησεν μ τό ἑξς σκεπτικν: νεφρετο ες τάς γραφς τι θά σταυρώνετο “υἱός το  θεο”. Πιλάτος δωσε τήν ντολήν “λαβών” τήν μαρταν, ν ταυτοχρνως  ξεπλήρωσε κατν “θεολογικν ρλον” ποεχαν προεπει ο Προφται!

Παραλλήλως ρνονται τήν γιοποησιν το θανασου Διάκου κακυρως το Κοσμ το Ατωλο. Τν τελευταον μάλιστα, πτλαϊκτερον ποκαλον: Πατροκοσμάν! (κτς ν πεκλεσθη γιοποησς του κ τν γραφομνων του: 

«...μαθα πώς μέ τήν χάριν το Κυρίου μας δέν εσθε λληνες, δέν εσθε σεβες, αρετικοί, θεοι, λλά ρθόδοξοι Χριστιανοί...»!).

 Ἐπ τν μερν μς (1992)  γνετο γιοποησις το Χρυσοστμου Σμρνης. μες –τό ἐκκλησασμα– προτεναμεν:  φσον τ1969 ο Τκτονες τν ναγράφουν μεταξ τν μελν τς  Στος “ωνας”, νά νακηρυχθ Ε Θ Ν Ο Μ Α Ρ Τ Υ Σ.  λλως νά νακηρυχθ  ΑΓΙΟΣ  κθτοντας μως τος πλαστογράφους. Ο φελες κμη ναμνουν!

Παρά τατα, πιλογή, κτσις καί μεταβολή το νόματος εναι φικτή  καί πό τς κκλησίας καί διά το νόμου. Παραδεγματος χάριν: π μεταβολς θρησκεματος.

π διαπιστουμνης λλαγς φλου. πμοναχικς κουρς.

κκλησα δν θεωρε τκατά τ μυστήριον το βαπτσματοςδοθν νομαμετάβλητον καδή διά τελετς μή χοσης μυστηριακν χαρακτρα. Δχεται δηλαδή κατ’ ρχήν μεταβολήν βαπτιστικο νματος.

Διεκδικε μως τήν ρμοδιτητα νά κρνη διά τν δων τς ργάνων. διαφορά δηλαδή κκλησίας  καί Πολιτείας παραμένει δικονομική καί οχί οσιαστική.

γνο μ ποαν  φορμήν γνετο μετονομασα κατά τήν ρχαιτηταν. Π.χ. μήτηρ το Μ. λεξάνδρου νομάζετο Πολυξνη, οσα παιδσκη. Κατά τήν φηβεαν κα πρν τν  γάμον μετά Φιλππου καλετο Μυρτάλη. Μετά τοτον παραμνει γνωστή ς  λυμπιάς.

γνο πσης τ πβαλεν τήν μετονομασαν το φιλοσφου ριστοκλους ες Πλάτωνα. το βεβαως γνωστς διά τ ερος τν μων, λλά  κα τν ντιλήψεών του, τε ργεος διδάσκαλος τς πάλης ρστων τν μετονμασεν Πλάτωνα. Διατί ἐπεκράτησε μως τό παρωνμιον;

Μα τελευταα κατηγορα, εναι ατν ποδηλώνουν λλο νομα στληξιαρχεο στην κοινωναν, διά νά ποφγουν τήν ντιπάθεια τινν ς προερχμενοι ξλλης φυλς. π.χ. ς “περιουσων”. Οτω αρών μετονομάσθη ες Κωνσταντνον καδιετλεσεν πρωθυπουργς ν λλάδι.

παιτεται ρμηνεα τς μετονομασαςσφαλς κα  τ πεκάλυψεν ργτερον, λλά κ το σφαλος.

πσης κατά τήν Γερμανικήν Κατοχήν, μετονομάσθησαν “περιοσιοι” τινς κα διά να  ποφγουν τμσος τν δυνάμεων κατοχς λαβον ταυττητας μέ Ἑλληνικν  νοματεπώνυμον. γνο πσοι τς πστρεψαν ν χρησιμοποιον βεβαωσιν ταυτοπροσωπεας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου