Προκειμένου νά ἑδραιωθῆ ὁ Ἰουδαιοχριστιανισμός παρουσιάζεται μέ Ἑλληνοπρεπές προσωπεῖον.

Ἀντιγράφει μορφικά καί ἐπιφανειακά τάς Ἑλληνικάς δοξασίας. Ἐπιθυμεῖ νά παρατηροῦμε τήν ἀρχαῖα πολιτιστική κληρονομίαν μας  μέσα ἀπό τά ὁματοϋάλια τοῦ Ἰουδαιοχριστιανισμοῦ. Ἔθνος ὅμως πού προσκυνᾶ ξένον θεόν καταδικάζεται εἰς ὑποδούλωσιν καί ἀφανισμόν. Ποῖος  συνδέει τόγένος τῶν Ἑλλήνων μέ ἀποκλειστικήν θρησκείαν; Τοῦ ἀξίζει ἡ.... προτροπή τοῦ Ὁμήρου: «Πρόχνυ ὡλέσθαι!» (Νά χαθεῖς γονατιστός!)

Διά τήν παραγωγήν πολιτισμοῦ –στοιχεῖα ἀπαραίτητα– ὑπῆρξαν ἀνέκαθεν ἡ γλῶσσα, τό γένος, ἡ φυλή.

Ὑπάρχει Χριστιανική γλῶσσα ἤ μήπως Χριστιανική φυλή;  

Ὁλόκληρος –σχεδόν– ἡ Εὐρώπη ἔχει θρησκεῖα τόν Χριστιανισμόν. Ἀκούσατε ποτέ Ἰσπανοχριστιανικόν, Γαλλοχριστιανικόν, Γερμανοχριστιανικόν... πολιτισμόν; 

Διατί ἐπιμένουν εἰς τόν Ἑλληνοχριστιανικόν; Ὅσοι δε, τόν δέχονται, ἀναγνωρίζουν τά ποσοστά συμμετοχῆς αὐτοῦ τοῦ βιαίου παντρέματος; 

Οὐδείς ρασοφόρος μελέτησε ποτέ τήν “κλεῖδα τῆς πατρολογίας”; Τεραστία καί ἔνοχη ἡ σιωπή ὅποιου τήν μελέτησε.  

Ἤ δέν ἔχει οὐδέν κύτταρον Ἑλληνικόν, ἤ το Ἰνστιτοῦτο Παυλώφ λειτουργεῖ ἄψογα! 

Παραλλήλως, οὐδείς τῶν ρασοφόρων ἀσκεῖ πλήρως τήν ὑποχρέωσιν τῆς στρατιωτικῆς θητείας. Τήν ἀρνοῦνται ἀκόμη καίοἱ ἱερωμενοι ἑτέρων δογμάτων (π.χ. Ἱεχωβάδες). Ὄντες ἔμμισθοι δημόσιοι ἤ ἑκκλησιαστικοί ὑπάλληλοι, δέν δικαιοῦνται νά αὐτοαποκαλοῦνται λειτουργοίκαί δή τοῦ Ὑψίστου. 

Πλεῖστοι δέ ἐκ τούτων (μοναχοί, ἀρχιμανδρίται, ἱερο-μόναχοι) δεν σχηματίζουν δικήν τῶν οἰκογένειαν. Εἰς τά χείλη των ὅμως, πάντοτε εὑρίσκεται τό τρίπτυχον: Πατρίς, Θρησκεία, Οἰκογένεια! 

 Ἐπίπλέον, ἄν ὠθοῦντο οἱ πλεῖστοι εἰς τόν μοναχισμόν πόσας γενεᾶς ἀκόμη θά διῆρκει τό Ἑλληνικόν γένος;  

 Ἀρέσκονται νά αὐτοαποκαλοῦνται “πατέρες” ὑπονοῶντας  “πνευματικοί”.

Πῶς θά τούς χαρακτηρίζατε ἐσεῖς, ὅταν βεβαιωθεῖτε πώς στηρίζουν τό μεγαλύτερον μνημεῖον τοῦ μισελληνισμοῦ; Οὐδείς ἐκ τούτων ἀντελήφθη τήν ἀνθελληνικήν προσπάθειαν σχεδόν δύο χιλιετιῶν;